Stopa bezrobocia wzrosła w lutym b.r. do poziomu 13 %. W porównaniu do miesiąca poprzedniego wzrosła o 0,3 punktu. Najwięcej osób bezrobotnych przybyło w województwie dolnośląskim, najmniej w podlaskim. W lutym ubiegłego roku sytuacja była podobna – także odnotowano wzrost bezrobocia.
Liczba osób zarejestrowanych w lutym jako bezrobotne wyniosła 2102,6 tys. Jest to w porównaniu do stycznia więcej o 50,1 tys. osób.
W lutym wzrosła także liczba ofert pracy, które pracodawcy zgłosili do urzędów. Przybyło ich 80,5 tys. czyli o 20 tys. więcej niż w styczniu.

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przygotowuje projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach, którego głównym założeniem jest zrównanie wynagrodzenia za okres choroby dla wszystkich pracowników, niezależnie od wieku. Obecnie pracownicy przed 50 rokiem życia zawsze dostają 80% wynagrodzenia za czas spędzony na zwolnieniu lub w szpitalu. Natomiast ci, którzy już ukończyli 50 lat, jeżeli chorują dłużej niż 14 dni i leżą w szpitalu, dostają zasiłek z ZUS – u w wysokości 70 % pensji. Projekt ministerstwa przewiduje zrównanie wysokości wynagrodzenia za czas choroby dla wszystkich do 80 %. Obrady Komisji Trójstronnej, która dyskutowała nad założeniami projektu, pokazały, że o ile wszyscy są zgodni co do tego, że nie powinno się nikogo dyskryminować ze względu na wiek, to nie ma porozumienia w sprawie wysokości wypłacanej kwoty. Związkowy opowiadają się za propozycją ministerstwa, czyli zrównaniem w górę, ale pracodawcy chcieliby obniżyć chorobowe do 70 % dla wszystkich.

Trwają prace nad przygotowaniem ustawy o żłobkach, której z pewnością z utęsknieniem będzie wyczekiwało wielu rodziców i przyszłych rodziców. Projekt ustawy ma zostać przekazany pod obrady rządu w marcu tego roku. Główne założenia przewidują ułatwienia w zakładaniu żłobków, m. in. dzięki zmianie organu, któremu będą podlegały nowe placówki. Obecnie żłobki są pod nadzorem Ministerstwa Zdrowia, co powoduje, że niezwykle trudno jest założyć nowy ośrodek, nawet organom samorządowym, nie wspominając już o firmach prywatnych. Przepisy wymagają bowiem, aby standard opieki i warunki w takich placówkach przypominały szpitalne. W efekcie w Polsce jest zaledwie 27 tys. miejsc w żłobkach, co w porównaniu z ok. milionem dzieci w wieku do lat trzech, daje nam przedostatnie miejsce w Unii. Przeniesienie żłobków pod zwierzchnictwo Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej ułatwi otwieranie nowych żłobków. Kolejnym ułatwieniem ma być możliwość tworzenia w mniejszych miejscowościach świetlic i mini - żłobków, a nawet dopłaty do niań tam, gdzie nie można utworzyć jakiejkolwiek placówki. Projekt zakłada też poparcie dla tworzenia żłobków przyzakładowych. Koszty ich utworzenia i utrzymania pracodawcy będą mogli odliczać sobie od kosztów uzyskania przychodu.
Wszystkie te ułatwienia są niezbędne, jeśli chcemy aby nasze społeczeństwo przestało się starzeć w zastraszającym tempie. Obecnie na statystyczną Polkę przypada zaledwie 1,3 dziecka, a to zdecydowanie za mało, jeśli chcemy utrzymać wydajny system ubezpieczeń społecznych. Obecnie wiele kobiet, stojąc przed dylematem: pracować czy mieć dziecko, coraz częściej wybiera pracę, bo nie stać ich na wychowanie dziecka.

We wtorek weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury, które reguluje nowe opłaty związane z korzystaniem z samochodu. Wzrostowi ulegną m.in. opłaty za dowody rejestracyjne, ale nie tylko.
Nowe ceny:

Prawo jazdy krajowe: 84,00 (stara cena - 70,00),
Prawo jazdy międzynarodowe: 30,00 (stara cena - 25,00),
Tablice rejestracyjne zwykłe: 80,00 (bez zmian),
Tablice na życzenie: 1000,00 (bez zmian),
Naklejki:12,50 (stara cena - 11,00),
Dowód rejestracyjny: 54,00zł (stara cena - 48,00),
Dowód tymczasowy: 18,50 (stara cena - 16,50).

Jak widać, nie zmieniły się jedynie ceny tablic rejestracyjnych, pozostałe zostały podwyższone z uwzględnieniem inflacji od czasu ostatniej podwyżki, czyli roku 2002 dla prawa jazdy i 2004 dla opłat rejestracyjnych.
Również we wtorek wchodzą w życie także nowe przepisy dotyczące samochodów sprowadzanych z terenu Unii Europejskiej. Zmiana dotyczy części przepisów mówiących o dowodzie rejestracyjnym. Zniesiona została konieczność tłumaczenia dowodu na język polski. Obecnie obowiązkowe jest tylko przetłumaczenie umowy lub faktury zakupu.

Urząd Komisji Nadzoru Finansowego jest przeciwny pomysłowi Konfederacji Przedsiębiorstw Finansowych i Związku Banków Polskich, którzy chcą wprowadzić zaostrzenia w pracy i kontrolę nad doradcami finansowymi. Organem sprawującym ową kontrolę miałyby być właśnie przedstawiciele KPF. Wg nich, obecnie klient korzystający z usług doradczych nie ma pewności, czy obsługiwany jest rzetelnie, w trosce o jego dobro, czy też może pośrednik finansowy działa na rzecz jednej instytucji finansowej i troszczy się głównie o jej i swoje zyski. Kontrola branżowa miałaby to zmienić i sprawić, że zawód doradcy cieszyłby się o wiele większym zaufaniem. Jednak wg UKNF właśnie ta kontrola przyczyniłaby się do centralizacji usług finansowych, które znalazłyby się w rękach potentatów w branży. To z kolei przyczyniłoby się bezpośrednio do likwidacji średnich i małych przedsiębiorstw świadczących usługi finansowe i znaczny wzrost bezrobocia. Wydaje się jednak nieuniknione wprowadzenie pewnych obostrzeń dotyczących pracy pośredników finansowych, które wcześniej czy później zostaną wymuszone przez rynek, jako że coraz więcej ludzi ma obawy przed korzystaniem z usług takich biur, martwiąc się o los swoich pieniędzy.

W tym tygodniu posłowie debatowali nad nowelizacją ustawy o ewidencji ludności. Głównym celem ustawy było zniesienie obowiązkowego meldunku i zastąpienie go rejestracją miejsca zamieszkania. Niestety projekt ten został przez posłów opozycji parlamentarnej okrzyknięty jako zbyt liberalny i został wykreślony z ustawy. Zamiast tego pozostawiono, tak jak dotychczas obowiązkowy meldunek w miejscu stałego pobytu oraz meldunek czasowy, jeśli planujemy pobyt, nawet w tej samej miejscowości, ale pod innym adresem niż adres stałego pobytu, na czas powyżej trzech miesięcy. Na dopełnienie obowiązku meldunkowego mamy 30 dni. Jedyną zmianą jest ułatwienie wymeldowania – nie będzie trzeba tego robić, wystarczy zameldować się ponownie, a urzędnicy wymeldują nas automatycznie z poprzedniego miejsca. Zniesiono także sankcje grożące za niedopełnienie obowiązku meldunkowego, jako że nie były one stosowane w praktyce. W projekcie zapisana jest data zniesienia obowiązkowego meldunku – jest to 01.01.2014 r., ale wątpliwe jest, aby udało się zrealizować te zamierzenia, ponieważ brak jest dla nich poparcia w sejmie. Poza PO, cała opozycja, a nawet PSL, jest przeciwna zamierzeniom rządu, choć oczywiście każda partia z innych powodów. PiS nie zamierza w ogóle likwidować obowiązku meldunkowego, PSL boi się o ściganie przestępców, a Lewica uważa, ze termin jest zbyt bliski.

Prawdopodobnie od 2011r. małe firmy będą mogły korzystać z drogi elektronicznej w kontaktach z ZUS–em, bez konieczności wykupienia elektronicznego podpisu. W chwili obecnej, od maja 2007 r. funkcjonuje przy ZUS–ie Elektroniczny Urząd Podawczy, za pomocą którego przedsiębiorcy mogą załatwić wiele spraw bez konieczności osobistego fatygowania się do urzędu. Niestety, pomimo jego rosnącej popularności, nie wszyscy mogą sobie pozwolić na wybór tej drogi komunikacji, ponieważ wiele firm, zwłaszcza małych, nie stać na e-podpis. Obecnie trwają prace w ZUS-ie, który do zmian musi dostosować program Płatnik, oraz jednocześnie prace legislacyjne nad odpowiednimi zmianami prawnymi. Główne założenia projektu są takie, aby mali przedsiębiorcy mogli przesyłać dokumenty do ZUS-u drogą elektroniczną, korzystając z tzw. zaufanego profilu. Zasada działania będzie podobna jak w przypadku e-kont bankowych: przedsiębiorca będzie musiał założyć konto na elektronicznej Platformie Usług Administracji Publicznej (e-PUAP), następnie potwierdzić osobiście swoje dane. Po potwierdzeniu, będzie mógł przesyłać do ZUS-u dokumenty, a także sprawdzać stan kont emerytalnych pracowników, czy wysokość przekazanych składek, drogą elektroniczną. Założenie i korzystanie z konta będzie bezpłatne. Ograniczeniem zaproponowanego rozwiązania jest natomiast to, że droga kontaktu będzie działała jedynie w jedną stronę, to znaczy firma – ZUS, natomiast niemożliwy będzie kontakt odwrotny. Natomiast firmy, które korzystają z e-podpisu, mają możliwość również kontaktu pracowników ZUS-u z firmą. Tym niemniej jest to jednak krok w dobrym kierunku, być może kiedyś możliwości zaufanego profilu zostaną poszerzone.

Środa upłynęła posłom pod znakiem debaty o nowelizacji stawy o zakazie palenia w miejscach publicznych. Platforma Obywatelska zgłosiła bowiem bardzo restrykcyjny projekt, przewidujący zakaz palenia w miejscach publicznych, do których zostały zaliczone m.in. restauracje, dyskoteki, szpitale, środki transportu publicznego, taksówki, przystanki, plaże i inne publiczne miejsca wypoczynku. Oprócz Lewicy, która zdecydowanie odcina się od pomysłu zakazu palenia w miejscach publicznych i zapowiada zgłoszenie kontrustawy, każda z partii popiera projekt PO, ale z zastrzeżeniami. Zgłoszono szereg poprawek, które nieco łagodzą rządowy projekt, na przykład dopuszczają wydzielanie palarni lub zezwolenie, w przypadku mniejszych lokali gastronomicznych, aby to właściciel decydował, czy chce mieć lokal dla palących czy niepalących. Ustawa zakłada grzywny w wysokości 500 zł za złamanie zakazu palenia w miejscach publicznych i 5000 zł za brak informacji o zakazie palenia. Ponadto ogranicza reklamę wyrobów tytoniowych i zakazuje ich sprzedaży w Internecie. Poza tym posłowie debatowali także nad innymi skutkami ustawy – mianowicie podniosły się głosy, że skutkiem ubocznym ustawy może być wzrost bezrobocia, do którego to wzrostu miałoby się przyczynić zmniejszone zainteresowanie palaczy przebywaniem w miejscach objętych zakazem. Być może jednak wydatki na przeciwdziałanie temu bezrobociu zwrócą się, gdy zmniejszeniu ulegną nakłady na zwalczanie chorób płuc i innych wywoływanych dymem tytoniowym, także u osób, które same nie palą, ale są zatruwane przez innych.

W roku 2009 Komisja Trójstronna, złożona z przedstawicieli rządu, pracodawców i związków zawodowych, w obliczu zagrażającego nam kryzysu gospodarczego, osiągnęła porozumienie w sprawie płacy minimalnej. Ugoda przewidywała niewielką podwyżkę tejże płacy – do wysokości 42% średniego wynagrodzenia - od stycznia 2010, w zamian za późniejsze doprowadzenie jej do poziomu 50% . Przeliczając na złotówki, jest to odpowiednio 1317,00 zł pensji minimalnej obecnie i 1556,93,zł w przyszłości. Różnica jest znacząca, wynosi bowiem aż 18% więcej. Strona rządowa miała przedstawić plan wzrostu płacy do końca roku 2009. Jednakże minął już pierwszy miesiąc nowego roku, zaczął się drugi, a nic nie wskazuje na to, aby rząd wywiązał się ze swoich obietnic. W tym sporze rząd ma również poparcie stowarzyszenia pracodawców. Jedni i drudzy mówią o zagrożeniu wzrostem bezrobocia, jeśli pensja minimalna dalej będzie wzrastać. Poza tym pracodawcy boją się, że przy dalszym podwyższaniu kosztów zatrudnienia pracownika, wielu z nich będzie musiało zakończyć swoją działalność, albo przejść do szarej strefy. Sytuacją taką zagrożone są zwłaszcza biedniejsze województwa, gdzie już na chwilę obecną płaca minimalna przekroczyła 50% średniego wynagrodzenia w regionie.

Rząd wycofuje się ze swojej wcześniejszej decyzji o zaostrzeniu przepisów dotyczących wypłaty becikowego. Becikowe, które zostało uchwalone pod koniec roku 2005, przysługuje każdej matce, bez względu na dochód rodziny. W listopadzie 2009 weszła w życie nowelizacja ustawy o becikowym, na mocy której mogły się starać o nie jedynie te kobiety, które pozostawały pod opieką lekarza ginekologa od 10 miesiąca ciąży i przedstawiły stosowne zaświadczenie. Na początku lutego premier podjął decyzję o zmianie tychże przepisów. Nowy projekt ma zostać przygotowany przez ministerstwa: Pracy i Zdrowia. Jego istotą jest, aby przywrócić wypłatę becikowego dla wszystkich kobiet, które w czasie ciąży przynajmniej raz były u lekarza. Zaświadczenie o wizycie może pochodzić, oprócz lekarzy ginekologów, także od lekarzy pierwszego kontaktu, a nawet od położnych. Poza tym o wypłatę becikowego będą mogły starać się również te kobiety, którym już odmówiono wypłaty z powodu braku zaświadczenia. Rząd nie wycofuje się jednak definitywnie ze swojego projektu wypłaty becikowego jedynie wtedy, gdy kobieta pozostawała pod opieką ginekologa już od 10-go tygodnia ciąży. Przesuwa jedynie w czasie jego wprowadzenie, tak aby ponowna zmiana przepisów mogła być poprzedzona kampanią społeczną, uświadamiającą kobietom potrzebę jak najwcześniejszych kontroli lekarskich rozwijającego się płodu i korzyści dla dziecka, jakie można w ten sposób osiągnąć.