Tematy w Poradniku:

Specjaliści radzą:

Jak Twój szef Tobą kieruje?
Większość z nas powie: „Szef to szef, robi, co chce, no bo przecież może i od tego jest”. U większości z nas pokutuje przekonanie, że nasz zwierzchnik w miejscu pracy, to prawie bóg, któremu pod żadnym pozorem nie powinniśmy się sprzeciwić. Uważamy, że kierownik jest, jak sama nazwa wskazuje, od kierowania, pracownik zaś nie od zadawania pytań, a od wykonywania poleceń. Rzeczywiście istnieje taki typ pracodawcy, ale nie jest to jedyny styl zarządzania, jakim może posługiwać się osoba nas zatrudniająca. Jakie są inne możliwości?

Styl autokratyczny:
  • on tu jest królem;
  • stosuje kary, nie wie co to są nagrody;
  • rozkazuje i wydaje polecenia.
Pokrótce nakreślony już typ kierowania, to styl autokratyczny. Pamiętacie, co oznaczał taki model zarządzania z lekcji historii? Jeżeli nie do końca, oto krótkie przypomnienie. Wymieniony model kierowania zakłada, że to lider całej grupy jest najważniejszy i jedyny w swoim rodzaju. Nie znosi on sprzeciwu, a swoje poglądy uważa za jedyne słuszne i właściwe. Nie dyskutuje z pracownikami, ponieważ w zasadzie nie interesuje go ich zdanie czy opinia. Często stosuje kary w celu dyscyplinowania swojej załogi. Nie współdziała z grupą, a jedynie nadzoruje, monitoruje jej działania. Autokrata nawet nie dopuszcza do siebie myśli, że członkowie jego grupy mogliby mu się przeciwstawić bądź próbować dyskutować. Taki model na dłuższą metę nie może sprawdzić się w pracy. Zatrudnieni czują się bowiem represjonowani, ustawicznie inwigilowani i niedoceniani. W pewnym momencie zdają sobie nawet sprawę, że obawiają się swojego szefa, a to niebyt dobrze wróży na przyszłość.

Styl demokratyczny:
  • praca zespołowa, wspólne podejmowanie decyzji;
  • samodzielność pracowników;
  • dyskusja w grupie.
Styl demokratyczny oznacza skierowanie kierownika grupy na swoich pracowników. Taki szef jest otwarty na współpracowników, serdeczny i empatyczny. Liczy się ze zdaniem innych oraz pragnie, aby decyzje były podejmowane wspólnie, w drodze konsensusu. Nie zależy mu na narzucaniu swojego zdania. W przeciwieństwie do autokraty, zachęca ludzi do samodzielnego myślenia, podejmowania określonych czynności. Docenia inicjatywę i twórczość jednostek. Demokrata chwali swoich podwładnych, czasami nawet nad wyraz. Styl demokratyczny jest najbardziej pożądanym modelem zarządzania wśród pracowników. Jest on również bardzo efektywny wśród grupy przeciętnej, jeżeli zaś chcemy pokierować grupą niezdyscyplinowaną, krnąbrną, bardziej sprawdzi się jednak styl autokratyczny.

Styl liberalny:
  • swoboda;
  • brak oceniania;
  • bierność lidera wobec grupy.
Kierownik, korzystający z takiego stylu, zupełnie nie ingeruje w poczynania zespołu, zostawiając pracownikom całkowitą swobodę. Jest obserwatorem, który nie daje wskazówek, czy rad, nie wydaje poleceń, po prostu nie wykazuje żadnego zainteresowania czy inicjatywy. Powyższy styl nie stosuje ocen, nagród bądź kar. Wszystkie działania, czynności, toczą się swoim własnym biegiem, bez jakiejkolwiek ingerencji. Powyżej nakreślony styl, jest mało efektywny, ponieważ nie mobilizuje, nie motywuje pracowników. Sami zatrudnieni negatywnie oceniają tego typu kierowanie, ponieważ mają wrażanie, często zresztą słuszne, że ich działania są mało istotne bądź wręcz lekceważone.

Wspomniane modele są dość odległe od siebie nawzajem i wydają się znajdować na przeciwległych biegunach. Fakt, który ze styli zarządzania okaże się w praktyce najbardziej efektywny, zależy od wielu czynników. Warto uwzględnić typ zadań, jakie stoją przed współpracownikami, charakter, motywację, zaangażowanie osób, należących do grupy, relacje wewnątrz zespołu czy stopień zagrożenia grupy. Przecież nie dzieje się tak, że kierownik siada z podręcznikiem na temat zarządzania personelem w pracy i palcem wybiera sobie styl, z którego od zaraz będzie korzystał. Dobry kierownik zdaje sobie sprawę, że na efektywność jego grupy wpływa wiele cech, a w tym:
  • klarowność ról w zespole;
  • otwartość i zaufanie;
  • współpraca;
  • jasne zasady pracy;
  • jasność celów;
  • właściwie dobrane i odpowiedzialne przywództwo.
Czy wiecie już więc, jaki styl kierowania preferuje wasz kierownik? Jeżeli tak, to pamiętajcie, że jeśli model zarządzania w waszej firmie nie do końca wam odpowiada, to nic straconego. To, w jaki sposób jesteście „sterowani” zależy przecież również od was. Może warto wykonać rachunek sumienia i zastanowić się, czy szef nie stosuje danego stylu kierowania, ponieważ nie ma tak naprawdę wyjścia. Może jest tak, ze grupa twoich kolegów i koleżanek jest nad wyraz bierna, bądź wręcz przeciwnie macie tysiąc pomysłów na minutę i trudno nad wami zapanować. Jeżeli chcecie coś zmienić, zacznijcie od siebie!
Autor: Małgorzata Czech, doradca zawodowy, e-mail: malgorzata.czech[at]o2.pl - (proszę w adresie email zastąpić [at] znakiem @)
Plugin Wyszukiwanie Pracy RSS
FAQ-Pomoc Kontakt
Copyright: Netwita